De website van Kees Fielstra

Ze gingen weer eens samen naar een wedstrijd van hun favoriete club, de twee ex-collega’s en fans in hart en nieren. De ene was nog steeds werkzaam als chauffeur, de andere was sinds een jaartje met de vut. Ondanks dat ze elkaar nu minder zagen bleven ze contact houden en gingen zo af en toe samen naar een wedstrijd. Deze keer was het de laatste wedstrijd van de club voor de winterstop en een hele bijzondere want hun club speelde tegen de buitenlandse club waarvan ze ooit hadden gewonnen in een finale van een internationale competitie. Zoals gebruikelijk zou de werker de vutter met de auto ophalen. De vutter ging ruim op tijd naar de afgesproken plaats en zag daar alleen een hele grote auto met zo’n ster op de motorkap staan. De werker had niet zo’n auto dus nog even wachten. Plotseling knipperden de lichten van de grote auto. De vutter liep er op af en zag dat de werker achter het stuur zat. Het was de auto van de zaak die hij had meegenomen. Nou dat was niet verkeerd, deze keer lekker comfortabel naar het stadion.
Tijdens de reis werden alle belangrijke clubzaken van de afgelopen tijd besproken.
Ruim op tijd arriveerden ze bij het stadion en werd de auto geparkeerd. Alvorens ze naar het stadion liepen namen ze beiden nog even goed op waar de auto stond zodat ze na afloop van de wedstrijd niet te lang hoefden te zoeken.
Het was die avond behoorlijk koud en voor en tijdens de wedstrijd werden diverse koppen koffie gedronken. Allereerst om de handen te warmen en vervolgens om het lichaam wat op temperatuur te houden. Voor de steeds kouder wordende voeten hielp dit niet maar dat gaf niks want de wedstrijd was verwarmend genoeg. Vanwege de jubileum festiviteiten was er na afloop van de wedstrijd nog een lasershow en spetterend vuurwerk.
Met nog een kop koffie in de hand gingen ze weer op weg naar de auto. Het vooruitzicht van een lekkere warme kachel in de auto deed hen alvast genoeglijk glimlachen.
Op het parkeerterrein aangekomen liepen ze direct naar de plaats waar ze de auto hadden achtergelaten. Maar daar stond hij niet! Nog maar even zoeken dan. Ondertussen liep het terrein leeg en hadden ze al diverse rondjes gemaakt maar nog steeds de auto niet meer teruggevonden. Dit kon toch niet waar zijn? Een grote auto met startbeveiliging en de naam van de organisatie op de zijkant steel je toch zo maar niet!
Ze waren nu al meer dan een halfuur aan het heen en weer lopen over het inmiddels bijna lege terrein maar nog geen spoor van de auto. Uiteindelijk besloten ze maar terug te gaan naar het stadion om hun trieste resultaat te melden. Daar werd, na intern overleg, hen geadviseerd aangifte te doen bij de politie. Het bureau was niet al te ver weg maar ze besloten toch maar een taxi te nemen. Bij het politiebureau aangekomen vertelden ze hun ervaring aan de dienstdoende diender. Ze moesten maar even wachten. Een drietal jongens, duidelijk supporter van hun club, zat ook al te wachten. Niet op een gestolen auto maar op hun broer die door de politie in een cel was gestopt wegens een vechtpartijtje.
Opeens riep een agent, van achter uit de ruimte waar ze stonden, of het klopte dat die en die tekst op de auto stond. Verbaasd beaamden ze dat. Toen de agent vervolgens hen meedeelde dat de auto gewoon op de parkeerplaats stond keken ze elkaar vol verbazing aan. Dat kon toch niet waar zijn, ze hadden alles afgezocht en niets gevonden en nou zou de auto er gewoon staan?
Omdat de taxi waarmee ze waren gekomen net weer weg was vroegen ze de agent een taxi te bellen. Dat duurde nog al even en ondertussen keken ze elkaar nog steeds met grote verbazing aan. Woorden waren niet voldoende om hun gevoel op dat moment uit te drukken. Opeens zei de oudste van de drie andere jongens tegen de agent dat hij maar op moest houden met bellen en dat hij die twee wel even terug zou brengen. Ze liepen naar de auto die door de jongen op afstand al werd gestart. In werkelijk vliegende vaart, tussen de verkeerslichten liep de snelheid regelmatig tot honderd kilometer per uur op, waren ze in enkele minuten terug bij de parkeerplaats. Onmiddellijk zagen ze de auto staan, dit kon toch niet waar zijn! Na de jongen hartelijk te hebben bedankt voor de lift stapten ze in de auto, het was hem werkelijk. Omdat ze inmiddels door en door verkleumd waren werd de kachel flink hoog gezet en binnen een kwartiertje waren alle ledematen weer op een normale temperatuur.
De hele terugreis werd alleen nog maar gesproken over hetgeen hen was overkomen en de ondertoon van alles wat ze tegen elkaar zeiden was ongeloof. Dat ze de auto niet hadden kunnen terugvinden bleef een mysterie. Ze spraken ook af dat dit verhaal maar ‘onderons’ zou blijven.
Veel later dan gepland kwamen ze weer in hun woonplaats terug. Dit was een avond en nacht geweest om nooit meer te vergeten.