De website van Kees Fielstra

Vroeger werd je als pasgeboren kind meestal direct in het rijtje van broers en zussen opgenomen of je moest toevallig de eerste of laatste zijn. Je ouders waren twintigers of hooguit dertigers en vader werkte en moeder zorgde voor jou en de rest. Er was niet veel om mee te spelen maar je vermaakte jezelf of daar zorgde de rest van de familie voor. Simpele spelletjes met simpel materiaal. Je ging naar de kleuterschool en je deed je best. Tussen de middag was je moeder er met een boterhammetje en ’s middags was ze er met een kopje thee. Op de lagere school waren er voornamelijk aardige juffrouwen en meesters en wat zij zeiden dat je moest doen, dat deed je normaal gesproken ook.

Als puber moest je zelf maar ontdekken hoe dat met het andere geslacht zat. Als je zeer puberaal gedrag vertoonde werd daar meestal met straffe hand een einde aan gemaakt.

Verkeringen kwamen en gingen totdat het serieus bleek te zijn zo rond je twintigste. Na een verloving van een jaartje ging je dan trouwen en werden jouw kinderen geboren. Als vader werkte je dus en als moeder deed je soms wel wat parttime werk in de uren dat de kinderen op school waren of dat vader thuis was. Als uitzondering paste de buurvrouw wel even op mocht moeder onverhoopt niet op tijd terug zijn.

Tegenwoordig moet je direct na je geboorte goed om je heen kijken wie je vader en moeder zijn. Je kunt je namelijk vergissen en denken dat opa en oma er zijn maar je ouders zijn vaak ook al grijs van haar.In de eerste jaren moet je jezelf ook veel vermaken maar daarvoor krijg je wel karrenvrachten speelgoed en spelletjes.

Al op zeer jonge leeftijd wordt je geacht om te kunnen omgaan met een stel wildvreemde kinderen op de opvang. Je hoort het daar leuk te hebben. Mocht je in die periode heftig protesteren tegen de gang van zaken dan is er een kans dat je wordt doorgestuurd naar de babyfluisteraar. Deze begrijpt jouw problemen en geeft ze door aan je pappie en mammie. Op school hebben de meesters en juffen ook voornamen en inspraak is heel normaal.

Als het puberen in zicht komt heb je meestal alle ‘ins en outs’ van de voortplanting en veilig vrijen al meerdere keren besproken met Jan of Truus en Alleman. Zit je niet lekker in je vel dan kunnen jullie als gezinnetje je opgeven voor een puberruil. Later kan dit ook met de ruiling van de moeders. Zo leer je dan nog eens hoe het er bij een ander aan toe gaat en hoe het ook (niet) kan.

Nadat je het voortplanten regelmatig hebt geoefend kun je gaan samenwonen en kan een ieder zijn eigen carrière voortzetten tot je een goede dertiger bent en je met je partner het moet hebben over het wel of niet nog ‘nemen’ van een kind.

Vroeger was alles niet beter en tegenwoordig ook niet. Maar vroeger waren tevredenheid en gehoorzaamheid heel normale begrippen. Als iedereen daaraan nog eens denkt zo af en toe; dat zou wel aardig zijn.