De website van Kees Fielstra

Het werd al vroeg donker die avond maar mevrouw De Vries wachtte nog heel even met het aansteken van de lamp boven de tafel. Alle beetjes helpen dacht ze en een beetje stroom minder scheelde toch weer en als ze dat wat vaker deed kon ze volgende maand misschien wel weer eens een koekje bij de koffie kopen.
De televisie deed het al een poos niet meer en de krant had ze vorig jaar al opgezegd. Maar het nieuws interesseerde haar niet meer zo. Ze had genoeg aan haar eigen sores en dat van anderen kon er niet meer bij. Mevrouw Van Dijk, die verderop in de gang van het Opvangcentrum voor Bejaarden woonde, vertelde haar soms wel eens iets over de problemen van het land of over het derde huwelijk van Amalia. Maar eigenlijk gaf ze er niet om. Sinds haar man was gestorven in 2013, nu al weer bijna 8 jaar geleden, was zij ook een beetje het geloof in het leven verloren. Dat ze hier 3 jaar geleden mocht komen wonen was al een mazzeltje geweest maar het had wel haar hele spaartegoed gekost. En nu moest ze ook maar zien rond te komen van net 800 euro in de maand en daar moest alles nog van af zodat ze nog maar een paar tientjes voor haar zelf over hield. Vooral de dagelijkse verzorging die ze heel nodig had, kostte veel geld. Het aantrekken van de steunkousen was ook pas weer verhoogd naar vier euro per week en zo ging het maar door. Eerst had ze in een klein schriftje bijgehouden waar ze haar geld aan uitgaf maar daar was ze ook maar weer mee opgehouden omdat ze daar nog droeviger van werd.
Kom, dacht ze bij zichzelf, ik sluit de boel. Met veel inspanning trok ze de gordijnen dicht en wilde de lamp aan doen. Maar ze bedacht zich; ze had nog een stompje kaars van de feestdagen over en die kon ze vanavond wel opbranden.
Dit is een heel somber beeld van een oudere mevrouw over een aantal jaren. Ik hoop van harte dat dit geen werkelijkheid wordt maar ben er niet gerust op dat we toch die kant op gaan. En dat zou een hele grote schande zijn voor onder andere de mensen die dit land hebben helpen opbouwen na de oorlog. Dat het land later is verkwanseld daar hebben zij geen schuld aan maar zij moeten er waarschijnlijk wel voor boeten. Dat is geen zorg voor ouderen!!