De website van Kees Fielstra

Ik hou niet van gebakken lucht. Het ruikt meestal heel vies en je kunt er verder helemaal niets mee.

Het is heel vaak te ruiken in de politiek. Het lijkt soms heel wat, al die onderhandelingen met zeer serieuze gezichten erbij. De standpunten worden nog eens duidelijk benoemd met de waarschuwing aan de anderen dat er absoluut niet aan te tornen valt. Anderen vallen daar weer over heen en een enorme ellende lijkt in het verschiet. Heel veel later worden de woorden die eerder werden uitgesproken anders uitgelegd zodat met de eerdere vijanden nu een verbond kan worden gesloten. Praktisch alle ijzeren stellingen blijken later gebakken lucht.

Ik hou wel van gebakken vis. Dat ruikt al lekker bij het bakken, tenminste als de visboer de goede olie gebruikt en deze regelmatig ververst. Het mag een eenvoudig maar smaakvol bakje kibbeling, van kabeljauwfilet, zijn. Maar een lekkerbekje, een scholletje of mosseltjes gaan er zeker ook in. In een restaurant laat ik mij wel eens verwennen met een tongetje; zelf van de graat ontdoen en naar binnen laten glijden met wat saus is een ware smulpartij.

Mijn oom op Ameland ging regelmatig met een paar maten vissen op de Waddenzee. Ze zijn zelfs een keer in de mist de weg kwijtgeraakt maar ze kwamen altijd met verse vis weer terug. Dan werden de scholletjes en scharretjes schoongemaakt en gebakken in het schuurtje in echte boter. Nog warm nagloeiend op je bord met een sneetje witbrood erbij en de smulpartij kon beginnen.

De lucht van gebakken vis overtreft alle andere gebakken luchten.