Eind jaren vijftig, 1958 om precies te zijn, had ene Louis Prima een gigantische hit met het liedje “Buona Sera” met een heerlijk jankende saxofoon.
In die tijd woonde ik in de Nieuwpoortstraat, een zijstraat van de Bos en Lommerweg, in Amsterdam West. Een keurige buurt met net om de hoek van de Haarlemmerweg een aantal winkels. De tweede zaak vanaf de hoek was een echte Italiaanse IJssalon waar je ook een puntzakje patat kon kopen voor een kwartje, dat was dan wel zonder mayonaise want die koste een duppie extra.
Voor datzelfde kwartje kon je ook plaatjes laten draaien in een jukebox die aan de muur was opgehangen. Een plaatje kostte een dubbeltje en voor een kwartje kon je er drie laten draaien. De keus aan plaatjes was niet zo groot want er konden er maar een stuk of tien in. Ze werden wel regelmatig vervangen en aangepast aan de hitlijsten van toen die bijvoorbeeld in Muziek Expres werden afgedrukt. Een plaatje dat er heel lang in bleef was Buona Sera van Louis Prima en dat was niet verwonderlijk vanwege de Italiaanse eigenaar van de zaak.
De jeugd van toen, met mij erbij, was ook helemaal gek op dat plaatje. Als je een keer een paar centjes had kon je er patat voor kopen of Louis laten zingen. En in een gekke bui liet je hem dan driemaal achter elkaar zingen over de signorina.
Soms komt het plaatje nog wel eens langs op de radio en dan hoef ik mijn ogen maar te sluiten om de jukebox weer te zien hangen en de patat te ruiken. Heerlijk!!!

Een antwoord op “Muzikale herinnering Amsterdam (2)“

  1. Bij mij is t ” House of the rising sun ” van de Animals. De eerste vakantie zonder pa en ma. ‘S avonds laat met een groepje buiten zitten. Er is iemand met een gitaar. Wie erbij waren weet ik niet meer, maar t gevoel van “volwassenheid” wel. Wist ik veel wat ik allemaal nog moest ( moet ) leren , gniffel .

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *