(W)innen
Nog niet zo lang geleden was er veel ophef over de verdiensten van tennissers. Nu kijken we er niet meer van op dat ze in een week tijd en na enkele gewonnen potjes de reeds rijk voorziene bankrekening weer hebben aangevuld met enkele honderdduizenden dollars.
In de voetbalsport zijn de laatste jaren de inkomens gigantisch omhoog geschoten. Bedragen van enkele tonnen in euro’s per week zijn al geen uitzondering meer. Als er dan door de Nederlandse heren grootverdieners eens een vriendschappelijke wedstrijd moet worden gespeeld is er van enige inzet om te winnen nauwelijks sprake. Er zal wel te weinig voor worden betaald.
Mondiaal gezien is het hardrijden op de schaats een kleine sport. Toch zijn er van die groep maar weinigen die hun rondjes hoeven te rijden voor een warme kop chocolademelk na afloop of desnoods voor een nieuw trainingspak.
Ook in andere sporten lijkt het geld meer en meer op de eerste plaats te komen. Een voorbeeld daarvan hoorde ik van de week tijdens de wereldkampioenschappen atletiek in Parijs. Een hardloper uit Afrika werd genaturaliseerd tot inwoner van een klein oliestaatje en verzekerde zich daarmee van een maandelijks inkomen van duizend dollar voor de rest van zijn leven. Tevens kon hij een miljoen dollar verdienen als hij bij de wereldkampioenschappen de steeple-chase zou winnen. En dat deed hij.
Bij al deze ontwikkelingen vraag ik mezelf wel eens af wat voor sporters nu belangrijker is: het winnen of het innen.