De koe is een heel bijzonder dier. Via een inwendig proces wordt het gras dat zij eet omgezet in melk. Zij stelt het dan ook zeer op prijs dat haar melktank, de uier, regelmatig wordt geleegd. Vroeger ging dat doordat de boer op een krukje naast haar plaats nam en via een ritmische trekbeweging aan de spenen van de uier de warme melk in een emmer verzamelde. Tijdens het melken van de koeien van mijn oom op Ameland was ik graag bij hem. De stallucht kan ik zo weer oproepen. Wij hadden dan hele filosofische gesprekken over van alles en nog wat. De meningen verschilden soms maar dat gaf niet. Mijn oom molk ruim twintig koeien en het melkgeld dat dit opleverde bij de coöperatieve melkfabriek was het basis inkomen voor zijn gezin. De verkoop van kalfjes en lammeren was een extraatje. Zijn dochter is ook met een boerenzoon getrouwd en is, na grondige studie van de praktijk elders, met veel succes haar eigen kaasmakerij begonnen. De door de eigen koeien geleverde melk werd direct omgezet in prachtige echte boerenkazen die naar vele landen werden meegenomen.
In de loop van de jaren zijn de aantallen koeien per bedrijf enorm gegroeid. Enkele honderden in een moderne loopstal die het hele jaar wordt bewoond is geen uitzondering meer. Maar de vele liters geproduceerde melk werden begrensd om niet weer grote ‘melkplassen’ zoals vroeger te creëren. De buitenkoe werd steeds meer binnenkoe want daar heb je minder weiden voor nodig. Nu de melkgrens is afgeschaft komen er steeds meer koeien bij en is er een nieuw probleem: de strontgrens. Hoe meer koeien hoe meer poep. Dus heeft die boer opnieuw weer wat te klagen maar men zou eens iets vaker in de boerenspiegel moeten kijken. De koe is van dier dat melk geeft om als gezin gewoon van te kunnen leven verworden tot een productieapparaat dat heel efficiënt wordt gehouden in grote stallen met grote melkmachines. Wat is het dan heerlijk om in het voorjaar toch nog steeds weer koeien de stal uit zien komen en de wei in rennen en springen en bokken dat het een lieve lust is!
Een koe is een bijzonder dier en zij waardeert de boer die haar weer de wei in stuurt om te genieten van vers gras met heerlijke kruiden. Als tegenprestatie levert zij dan romige melk waar, het liefst ter plekke, heerlijke producten van kunnen worden gemaakt.
Leve de buitenkoe!
Dit geldt voor veel dieren die gegeten worden. Wat dat betreft zijn wij geen goede rentmeesters .