Je kunt heel veel missen en vaak ook weer niet.
Als je een afslag op de snelweg hebt gemist pak je de volgende en keer je weer om. Soms vertelt een apparaatje dat je iets hebt gemist en gebiedt je direct om te keren maar dat is in zo’n situatie niet verstandig.
Als je op de televisie een favoriet programma hebt gemist dan zijn er verschillende mogelijkheden om het alsnog te bekijken.
Als je een afspraak hebt gemist door rijen met auto’s of haperende treinen dan kun je meestal wel een nieuwe afspraak maken.
Maar als je ineens of op korte termijn je levensmaatje moet missen dan is dat heel anders en heel ingrijpend in je leven.
Al gaandeweg in het gezamenlijke leven heb je het er soms over maar liever niet want voor eeuwig bij elkaar blijven is toch wat je het liefste wilt.
En dan is er die dag, dat moment, en staat je leven op zijn kop.
Dan is er niet een knopje of programma dat je kunt inschakelen om dat moment terug te draaien.
Dan zijn er alleen foto’s en dingen die herinneren aan wat er samen was.
Dan is er het hart dat pijn doet.
Maar ook het hart en hoofd dat vol is van alles wat er is gedeeld.
En dat blijft voor eeuwig.
mooi gezegd Kees