Als je iets met een ander wilt delen dan is dat goed. Het kan soms in kleine dingen zitten. Even bij de buurvrouw kijken of het goed gaat nu ze ziek is en samen een kopje thee drinken. Of je eigen kleine zorgen even delen met een goede vriend of vriendin.
Het kan ook bij vrolijke dingen zijn. Meedoen in de voorbereiding en het vieren van een huwelijk. Of meegenieten in de prestatie van je kind of kleinkind tijdens de afscheidsmusical op school.
Delen in voor- en tegenspoed in je eigen of andermans leven kan zeer helend werken.
Bij een club zoals het Sokkenbuurt Zeemanskoor is het ook goed te delen in elkaars leven bij indringende gebeurtenissen. Als er dan een partner van een lid of een lid zelf overlijdt ben je daar nauw bij betrokken. Je leeft mee en probeert de ander op een of andere manier te laten weten dat je met hem of haar meevoelt.
En als je dan toch afscheid moet nemen van je medezanger en bij het afscheid een paar door hem gewenste liedjes zingt, dan klinken deze als nooit tevoren en zullen ook nooit meer zo klinken. Het delen van het leed is op zo’n moment nadrukkelijk aanwezig en tot in het diepst van lichaam en geest voelbaar.
Het liedje van de Groningse zanger Ede Staal over het donker en het licht in iemands leven wordt door het Sokkenbuurt Zeemanskoor in een eigen versie regelmatig ten gehore gebracht. Het kan soms ook bijdragen aan de lichte en donkere periodes waarin luisteraars zich kunnen bevinden.
De eerste woorden van een ander liedje van genoemde zanger (uit het Gronings vertaald) zijn:
Ik weet er is een tijd van komen
en ook een tijd van gaan
en alles wat daar tussen ligt
ja, dat is mijn bestaan.
In dat bestaan gebeurt bij heel veel mensen heel veel. Het is dan goed om te weten en te ervaren dat anderen dat lief en leed met jou willen delen.
Muziek kan zoveel zeggen.
Respect dat jullie dat kunnen op zo’n beladen belangrijk moment.