Voor de liefhebbers was het de afgelopen tijd weer volop genieten van bliksem en donder. De natuur gaat gewoon zijn eigen gang en laat zich niet vangen in kleurencodes. In de jaren na de oorlog woonde ik in een bovenhuis in de Oosterpoort in Groningen Stad. Bij naderend onweer in de nacht kwam mijn moeder […]

Als het werk bijna af is volgt er meestal nog de afwerking. Nog eens kritisch alles nalopen en bekijken en pas tevreden zijn als het naar de zin is. Als het is geworden zoals het plan was.Soms kom je ook wel eens tot de conclusie dat het gaande weg heel anders is geworden dan dat […]

Code groen Onlangs had ik nog een goed gesprek met mijn “fluistervogel”. Een paar keer per jaar nemen wij even belangrijke en onbelangrijke zaken in de natuur met elkaar door. Het zijn altijd nuttige gesprekken met een glimlach. Vorige week ging het over het vroege voorjaar. Mijn fluistervogel begreep niet waar wij ons druk over […]

Het lukt ze altijd weer om het land in rep en roer te krijgen. Het heeft altijd met de voorspellingen van de weerkundigen te maken. Onder het motto: “Je weet maar nooit” nemen ze dan hun maatregelen. Geen half werk maar rigoureus de boel aanpassen. Desnoods verzinnen ze er nog een kleurencode bij. Het hoort […]

Ik was al een week thuis en nog was ik moe, ontzettend moe. En over twee dagen was het Kerst met de gebruikelijke drukte van bezoek ontvangen en op bezoek gaan. Voor mijn gevoel werd dat weer een bezoeking. Met een paar weken vrij zou de accu wel weer opgeladen zijn had ik mijzelf bedacht. […]

Als je ouder wordt komen er soms, of met regelmaat, ogenblikken dat je er even niet op kunt komen. Hoe heette hij of zij ook weer? Wie zong dat nummer lang geleden? Waar hebben wij toen gelogeerd? Enzovoort. In de volksmond noemen wij dit, met een kleine glimlach, ook wel “seniorenmomentjes”. Ik zie ook regelmatig […]

Zoals iedere zondagmiddag, na de warme maaltijd, was het tijd om het eten rustig te laten verteren. Dat kon volgens hem deze dag het beste buiten voor hun huisje bij de bossen in de zon en met de oogjes gesloten. De zon was goed voor een mens en met de ogen dicht was er ruimte […]

Opgegroeid in de jaren na de oorlog in een Amsterdams gezin met vader, moeder en vier kinderen. Vader zorgde voor het inkomen en moeder voor de kinderen. Wij waren er meestal wel tevreden mee. We kregen altijd voldoende te eten maar soms was het even wat krap en moesten we kiezen voor “een boterham met […]

….. de donder in de verte en de donder dichtbij. ….. een zingende merel bij de ondergaande zon. ….. knetterharde motoren op een dijkje langs de rivier. ….. een opgroeiende waterkip die om de ouders roept. ….. laag overscherende vliegtuigen. ….. ruisende golven op een rustige voorjaarsdag. ….. donderende golven op een stormachtige najaarsdag. ….. […]

Eind jaren zeventig begin jaren tachtig was ‘Ko de boswachter’ op zondagmorgenvroeg op de radio. Zoals zoveel gezinnetjes in die tijd luisterden wij ook in bed naar dit programma over de natuur. Een heel leuk onderwerp was de rubriek ‘Beesten in het nieuws’ dat werd ingeleid door een loeiende koe. Als ik nu die loeiende […]